Τάσος Ν. Καραμήτσος: "Ποιητική"

Με λέξεις γράφονται τα ποιήματα
Τρυφερές που ανασαίνουν κι ευωδιάζουν
Κι άλλες τραχιές που τρίβονται και ματώνουν
Τρέχει το άλικο αίμα που κυλάει στα γράμματά τους
Και ποτίζει τα λουλούδια και τα δέντρα
Των κήπων της αγάπης
Τα ποιήματα διαβάζονται
Σε έναν κήπο ή σε ένα κρεβάτι
Με λυμένες όλες τις αισθήσεις
Τα κορμιά έχουν γίνει καράβια
Τα χέρια κουπιά
Και το ταξίδι στις φουρτουνιασμένες θάλασσες
Της ψυχής συνεχίζεται
Όταν το καράβι φτάνει
Σε όρμους αμμουδερούς
Ίδιους από την εποχή του Ομήρου
Με τις πλαγιές γεμάτες παπαρούνες
Στη σκιά του πεύκου που στάζει το ρετσίνι του
Η άφατη ηδονή κορυφώνεται
Λευτερώνεται η κραυγή της ψυχής
Σταματάει ο χρόνος
Και νικιέται ο θάνατος.