Γιώργος Ανυφαντής: "Taedium Vitae"

Τα ίδια πράγματα, τα καθημερινά,
μέγαρα κι αυτοκίνητα και δρόμοι.
Ο ίσκιος π' αντιστέκεται ακόμη
σε παραθύρια μαύρα, βορινά

Οι σκέψεις , που τις πούλησα φτηνά
το χρήμα, ο χαρτοφύλακας, οι νόμοι.
Οι ώρες που σπατάλησα κι οι τόμοι
στα δημόσια γραφεία, τα σκοτεινά.

Κι όλα να φωνάζουν μ' ένα στόμα
καθώς η μέρα σώνεται και σβήνει:
"Τι σ' έκανε να σέρνεσαι στο χώμα;"

Και να΄ναι το μυαλό, που δεν αφήνει,
τη γλώσσα μου, κομμάτι μιας αβύσσου,
ν' αποκριθεί: "Το φως του Παραδείσου"

Σχόλια

Ο χρήστης Weaver είπε…
Ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνεις. Θα επικοινωνήσουμε με την επιστροφή σου στην Ελλάδα

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μάγια Μποντζώρλου: "Ονείρεμα"

Κική Δημουλά: "Αυτοσυντήρηση"

Βασιλική Αστ. Μάνδαλου: "Απόφαση"